

Ο Δημήτρης Λάλος ήρθε Έλληνας στο Καναδά, κουβαλώντας μαζί του την Καλοσύνη, την Δικαιοσύνη, την Χαρά και το Χορό από την πατρίδα του. Πάνω σ’αυτά τα τέσσερα πόδια έχτισε το τραπέζι όπου κάθετε σήμερα η οικογένεια που θα τον θυμάται για πάντα. Από εκείνη την ημέρα, το τραπέζι αυτό το έστρωσε με διηγήσεις, με μουσική, με παρέα, με το καλύτερο τσίπουρο του κόσμου—αυτό που έφτιαχνε στο υπόγειο—και, πέρα απο όλα, με άπειρη αγάπη όχι μόνο για την Μαρία, τον Γιώργο και τον Θεόδωρο, και τελικά για τα εγγόνια του, την Αλεξάνδρια, τον Δημήτρη και την Ελευθερία, αλλά και για την κοινότητα που βρήκε εδώ.
Ο Δημήτρης Λάλος ήρθε ξένος, αλλά έφυγε Έλληνας, Καναδός, πατέρας και παππούς, με αρκετή αγάπη για άλλη μια ζωή ολόκληρη.
Μπαμπά, Παππού, σ’αγαπάμε. Το τραπέζι σου ακόμα μεγαλώνει. Καλό σου ταξίδι…
Demetre Lalos arrived in Canada a Greek, carrying with him all the kindness, the righteousness, the joy, and the dance of his homeland. On those four legs he built the table at which sits the family that will remember him forever. From that day forward he laid that table with stories, music, good company, the best tsipouro in the world—which he distilled in his basement—and, most of all, infinite love not only for Maria, George, and Theodore, and eventually for his grandchildren, Alexandria, Dimitri, and Eleftheria, but also for the community he found here.
Demetre Lalos arrived a stranger, but he left a Greek, a Canadian, a father, and a grandfather, with enough love for a whole other life left over.
Baba, Pappou, we love you. Your table is ever growing. Safe travels.
SHARE OBITUARYSHARE
v.1.18.0